عینک بھانویں کالی رکھ
جِیویں رات ہنیری اے
دل دا دِیوا بالی رکھ
اُتوں راون نچن دے
وِچوں رام دِوالی رکھ
غصہ، گِلہ، کم کر ودھ
اینے سپ نہ پالی رکھ
اِکو یار نال یاری لا
دُشمن پینتی چالی رکھ
چناں دل دِیاں گلاں نُوں
گلِیں باتِیں ٹالی رکھ
مضطرؔ! منزل آ پُہنچی
جوڑی کھول پنجالی رکھ
چوہدری محمد علی مضطر عارفی
[ad_2]